ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Η συνδυαστική χρήση της υπερθερμίας πολλαπλασιάζει τα οφέλη στην αντιμετώπιση των καρκίνων
Τρίτη, 08 Δεκεμβρίου 2015
Ανθής Αγγελοπούλου

Πολλά έχουν λεχθεί τα τελευταία χρόνια για την ογκολογική υπερθερμία, μία διεθνώς αναγνωρισμένη μέθοδος καταπολέμησης του καρκίνου, η οποία ανήκει στην ευρύτερη κατηγορία των θερμοθεραπειών και η οποία είναι τώρα διαθέσιμη και στην Ελλάδα.

Με αφορμή την επίσημη παρουσίαση της αντικαρκινικής θεραπείας «Υπερθερμία» στη χώρα μας, η Ελληνική Εταιρεία Υπερθερμικής Ογκολογίας, αναφέρθηκε τόσο στους τρόπους εφαρμογής της όσο και στα θετικά αποτελέσματα των μελετών που αποδεικνύουν ότι ο συνδυασμός της υπερθερμίας με την ακτινοθεραπεία ή τη χημειοθεραπεία πολλαπλασιάζει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

Η ογκολογική υπερθερμία, ανάλογα με τον τρόπο εφαρμογής της, διακρίνεται σε ολοσωματική και περιοχική. Η θεραπευτική δράση της ολοσωματικής υπερθερμίας έγκειται στην αντιμετώπιση ασθενών με γενικευμένες μεταστάσεις, αλλά και ασθενών που επιλέγουν τις νεότερες εξατομικευμένες θεραπείες. Η εφαρμογή γίνεται με πολλούς τρόπους, επικρατέστερος των οποίων είναι η φιλτραρισμένη υπέρυθρη ακτινοβολία (φως στο αόρατο τμήμα του φάσματος).

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι σαφές πλέον ότι η υπερθερμία είναι η μόνη ιατρική αντικαρκινική θεραπεία η οποία δεν καταστέλλει το ανοσοποιητικό, αντίθετα, το διεγείρει.

Υπάρχει πληθώρα μελετών, τόσο από τις ΗΠΑ, όσο και από τον υπόλοιπο υγειονομικά προηγμένο κόσμο για τη δράση της ολοσωματικής υπερθερμίας σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία και ακτιονθεραπεία, δηλ. τις κλασσικές μεθόδους αντιμετώπισης του καρκίνου. Υπάρχουν και λίγες εργασίες, κυρίως από το Ισραήλ, με εφαρμογή της υπερθερμίας ως μονοθεραπείας, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Αυτό εγείρει πολλά ερωτήματα, σύμφωνα με τον Αναπληρωτή Καθηγητή στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας και Πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Υπερθερμικής Ογκολογίας (ΕΕΟΥ) κ. Βασίλειο Κουλουλία, ως προς τις ενδείξεις εφαρμογής της μόνης μη τοξικής αντικαρκινικής θεραπείας, αλλά και για την ιατρο-ηθική διάσταση της στερήσεως μιας αβλαβούς θεραπείας προς τους ασθενείς.

Ο Χειρουργός-Ογκολόγος, Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής ΕΕΥΟ, Δρ Αλφρεντ Μπάριτς, τόνισε ότι από τις 17 μελέτες φάσης ΙΙΙ, οι 15 είναι θετικές για όλες τις παραμέτρους που παρακολουθούνται στον καρκίνο (περίοδος ελεύθερη νόσου, χρόνος μέχρι να αρχίσει να προχωρεί ξανά η νόσος και η ολική επιβίωση). Και στις 17 μελέτες διαπιστώθηκε η σαφής βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

Εκτός από τις κλασσικές δράσεις της υπερθερμίας, παρατηρήθηκαν τα τελευταία χρόνια και οι ανοσοδιεγερτικές της ιδιότητες, όπως πχ η κινητοποίηση των φονικών κυττάρων ΝΚ (Νatural Killer Cells) και των Φαγοκυττάρων. Ακόμη κινητοποιεί και τα Δενδριτικά Κύτταρα (με τα οποία κάνουμε εξατομικευμένη αυτόλογη ανοσοθεραπεία), τα οποία «προδίδουν» τα καρκινικά κύτταρα στα εξιδεικευμένα Τ-λεμφοκύτταρα.

Εξάλλου, ο Χειρουργός Ώτων, Ρινός, Λάρυγγος (ΩΡΛ), Ειδικός Γραμματέας ΕΕΥΟ, Δρ Αίας-Θεόδωρος Παπασταύρου παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της Kadota Fund (The Kadota Fund International Forum 2004-Clinical group consensus:μετα-ανάλυση), έδειξε τη σημασία της συμπλήρωσης της κλασσικής αντικαρκινικής αγωγής με υπερθερμία, η οποία βελτίωσε την ποιότητα ζωής των ασθενών. Σύμφωνα με αυτά, στον καρκίνο ουρουδόχου κύστεως η ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία συνέβαλαν θετικά με ποσοστό 15% και ο συνδυασμός με την υπερθερμία σε ποσοστό 53%, στον καρκίνο του μαστού η ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία 395 και με υπερθερμία 79%, στον καρκίνο τραχήλου της μήτρας η ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία 20% και με υπερθερμία 40%, στον καρκίνο του οισοφάγου η ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία 24% και με υπερθερμία 505, στον καρκίνο κεφαλής και τραχήλου η ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία 41% και με υπερθερμία 83%, στον παιδικό καρκίνο η ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία 0% και με υπερθερμία 40%, στον καρκίνου του ορθού η ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία 7% και με υπερθερμία 36% και τέλος στον καρκίνο μαλακών μορίων η ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία 21% και με υπερθερμία 42%.

Νομικό και Ασφαλιστικό status της υπερθερμίας

Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας της Ελλάδος (ΚΕΣΥ) , στις 6/9/2011, η αντικαρκινική μέθοδος της υπερθερμίας αναγνωρίστηκε ως ιατρική πράξη, εντάχθηκε στην ειδικότητα της Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας και σημειώθηκε ότι δρα μέσω υπερθέρμανσης των νοσούντων ιστών (δηλαδή χωρίς να εκπέμπεται ιονίζουσα βλαβερή ακτινοβολία). Επίσης το ΚΕΣΥ τιμολόγησε την θεραπευτική πράξη της υπερθερμίας ανά συνεδρία, για την συνταγογράφησή της στα ασφαλιστικά ταμεία. Η σχετική υπουργική απόφαση δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 2408/31-08-12.

Ωστόσο, παρά την δημοσίευση της σχετικής υπουργικής απόφασης και της τιμολόγησης στο παραπάνω ΦΕΚ, ο ΕΟΠΥΥ δεν αποζημιώνει τους ασθενείς. Κυριότερη δικαιολογία είναι ότι η ιατρική πράξη της υπερθερμίας δεν έχει χαρακτηρισθεί ως πρωτοβάθμια, και συνεπώς εγείρονται αμφιβολίες για το ποιός δικαιούται να την συνταγογραφήσει. Όπως τόνισαν όλοι οι ομιλητές, έχει και γραπτώς κατατεθεί στο ΚΕΣΥ, το Υπουργείο Υγείας και τον ΕΟΠΥΥ ότι, καμία από τις εφαρμογές της υπερθερμίας δεν έχει εκπομπές ιοντίζουσας ακτινοβολίας (ραδιενέργειας), και κατά συνέπεια η μέθοδος μπορεί να εφαρμόζεται χωρίς καμία ακτινοπροστατευτική προφύλαξη. Επίσης η περιοχική υπερθερμία δεν έχει παρενέργειες, άρα είναι προφανές ότι η μέθοδος είναι κατάλληλη για εφαρμογή στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες κρίνουν τα περιστατικά κατά περίπτωση, και συνήθως τα αποζημιώνουν πλήρως, αν δεν παραβιάζονται άλλοι όροι των συμβολαίων τους. Π.χ. αν το συμβόλαιο αποζημιώνει μόνο ιατρικές πράξεις στο πλαίσιο εσωτερικής νοσηλείας, τότε ο ασθενής αποζημιώνεται μόνο αν νοσηλεύεται, όπως θα γινόταν και με οποιαδήποτε άλλη ιατρική πράξη (π.χ. μικρή επέμβαση στα εξωτερικά ιατρεία).
http://www.naftemporiki.gr/story/1039706/i-sunduastiki-xrisi-tis-uperthermias-pollaplasiazei-ta-ofeli-stin-antimetopisi-ton-karkinon
……………………………………
Ιδιαίτερα θετικά μηνύματα από το μέτωπο της Ανοσο-ογκολογίας
Πλέον οι επιστήμονες είναι πεπεισμένοι ότι οι ανοσο-ογκολογικές αγωγές παρέχουν αντικαρκινικά οφέλη που διαρκούν, σε ασθενείς οι οποίοι μέχρι τώρα είχαν πολύ λίγες επιλογές.
Πριν από μερικές εβδομάδες από τη συγκεκριμένη στήλη, αναφερθήκαμε στην «επανάσταση» που αναμένεται να φέρει στην αντιμετώπιση του καρκίνου η μελέτη για τη δράση του ανοσοποιητικού συστήματος. Πλέον οι επιστήμονες είναι πεπεισμένοι ότι οι ανοσο-ογκολογικές αγωγές παρέχουν αντικαρκινικά οφέλη που διαρκούν, σε ασθενείς οι οποίοι μέχρι τώρα είχαν πολύ λίγες επιλογές.
Μάλιστα πριν από μερικές μέρες, πραγματοποιήθηκε επιστημονική ημερίδας για την Ανοσο-ογκολογία, την οποία διοργάνωσε με επιτυχία και μεγάλη συμμετοχή ο Σύλλογος Καρκινοπαθών – Εθελοντών – Φίλων – Ιατρών «Κ.Ε.Φ.Ι.»
Όπως εξήγησε κατά τον χαιρετισμό της, στην έναρξη της εκδήλωσης, η πρόεδρος του Συλλόγου Κ.Ε.Φ.Ι. κα Ζωή Γραμματόγλου, η ανοσο-ογκολογία ως νέος τρόπος θεραπευτικής αντιμετώπισης του καρκίνου, που στόχο έχει να βελτιώσει το προσδόκιμο ζωής και τον τρόπο με τον οποίο βιώνουν οι ασθενείς τον καρκίνο, εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς, «γι’ αυτό και είναι σημαντικό οι ασθενείς να έχουν ακριβή, σύγχρονη ενημέρωση και πληροφορίες που θα τους βοηθήσουν να έχουν έναν ουσιαστικό διάλογο με τους γιατρούς τους σχετικά με το ρόλο που αυτές οι θεραπείες έχουν στην αντιμετώπιση της ασθένειας τους».
Ένα νέο θεραπευτικό standard

Στην πρώτη θεματική ενότητα της Ημερίδας, ο κ. Ιωάννης Μούντζιος, Παθολόγος-Ογκολόγος στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας, εξήγησε τί είναι η Ανοσο-ογκολογία και αναφέρθηκε στη σχετική έρευνα, κάνοντας λόγο για κατοχύρωση ενός νέου θεραπευτικού standard στη θεραπεία δεύτερης γραμμής του μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα. Όπως είπε, «το φετινό συνέδριο Κλινικής Ογκολογίας της Αμερικανικής Ογκολογίας σηματοδοτήθηκε από δυο σημαντικές μελέτες ανοσοθεραπείας στον καρκίνο του πνεύμονα, και ειδικότερα στη δεύτερη γραμμή θεραπείας στον προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, όπου οι θεραπευτικές επιλογές είναι περιορισμένες και το προσδόκιμο επιβίωσης των ασθενών περιορισμένο. Στην πρώτη από αυτές, τη μελέτη Checkmate-057, 582 ασθενείς με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα που είχαν εμφανίσει πρόοδο νόσου μετά από θεραπεία πρώτης γραμμής με βάση την πλατίνα, τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν θεραπεία δεύτερης γραμμής, είτε με το μονοκλωνικό αντίσωμα έναντι του παράγοντα programmed death receptor-1 (PD-1) σε δόση 3 mg/kg BΣ ανά δυο εβδομάδες είτε την κλασσική χημειοθεραπεία με Δοσεταξέλη σε δόση 75 mg/m2 κάθε τρεις εβδομάδες μέχρι την πρόοδο της νόσου. Οι ασθενείς που έλαβαν ανοσοθεραπεία με nivolumab εμφάνισαν σημαντικά υψηλότερη διάμεση επιβίωση της τάξης των 12,2 μηνών, ενώ οι ασθενείς στο σκέλος της χημειοθεραπείας είχαν διάμεση επιβίωση 9,4 μήνες. H ανοσοθεραπεία υπερείχε και σε ό,τι αφορά το διάστημα μέχρι την πρόοδο της νόσου (4,2 έναντι 2,3 μήνες), την επιβίωση ενός έτους (50,5% έναντι 39%) και τις αντικειμενικές ανταποκρίσεις (19,2% έναντι 12,4%). Ενδιαφέρον παρουσίαζε η ανοσοϊστοχημική έκφραση του PD-L1, η οποία σχετιζόταν με το επίπεδο της ανταπόκρισης».

Σύμφωνα με τον κ. Μούντζιο, «αντίστοιχα θετικά αποτελέσματα εμφάνισε και η μελέτη Checkmate -017, η οποία είχε παρόμοιο σχεδιασμό με την Checkmate -057, με τη διαφορά ότι ο ο υπό μελέτη πληθυσμός αφορούσε ασθενείς με πλακώδες καρκίνωμα: 272 τυχαιοποιήθηκαν με τον ίδιο ακριβώς σχεδιασμό και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι ασθενείς στο σκέλος του Nivolumab είχαν στατιστικά σημαντική παράταση της επιβίωσης, από τους 6 στους 9,2 μήνες. Αντίστοιχα, το πειραματικό σκέλος είχει 20% ανταποκρίσεις έναντι 9% για τη Δοσεταξέλη και πολύ καλύτερο προφίλ τοξικότητας, ενώ το όφελος ήταν σταθερό ανεξάρτητα από το μέγεθος της έκφρασης του PD-L1».

Βιοδείκτες και παθολογία του όγκου

Στη δεύτερη θεματική ενότητα, που αφορούσε το ρόλο των βιοδεικτών και της παθολογίας του όγκου στην Ανοσο-ογκολογία, η κα Κωνσταντίνα Φραγκιά-Τσίβου, M.D., Ph.D., Παθολογοανατόμος, Επιστημονική Διευθύντρια Παθολογοανατομικού Εργαστηρίου HistoBio Diagnosis (HBD) και πρόεδρος του Οργανισμού Πρόληψης & Αντιμετώπισης Μελανώματος ΜΕΛΑΜΠΟΥΣ, επισήμανε ότι «ο καρκίνος αποτελεί μια μορφή πολέμου που διαδραματίζεται στο πεδίο του ανθρώπινου σώματος, με αντιπάλους το καρκινικό κύτταρο και το αμυντικό σύστημα. Η στρατηγική της άμυνας του οργανισμού διαθέτει πολλά εναλλακτικά σενάρια, καθένα των οποίων αφορά σε διαφορετική τακτική και ελιγμούς του εχθρού».
Όπως εξήγησε, «η παθολογική ανατομική ιατρική επιστήμη έχει αποσαφηνίσει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο ανάπτυξης, οργάνωσης αλλά και επέκτασης της νόσου, καθορίζοντας ταυτόχρονα, με τη βοήθεια ειδικών τεχνικών, όπως η ανοσοϊστοχημεία, τα κριτήρια που ταυτοποιούν καθένα των υποτύπων του καρκίνου αλλά και καθορίζουν την εστία αφετηρίας τους. Η μελέτη των χαρακτηριστικών του καρκινικού ιστού συνέβαλε στην αναγνώριση μετρήσιμων παραμέτρων, των βιοδεικτών, που καθορίζουν τον κίνδυνο ανάπτυξης ή την παρουσία της νόσου και που προκαθορίζουν την επιθετική συμπεριφορά ενός όγκου. Οι συγκεκριμένοι προγνωστικοί δείκτες, μπορεί να σχετίζονται με τον ίδιο τον πάσχοντα και το γενετικό του υλικό ή και με τον ίδιο τον όγκο, το ρυθμό ανάπτυξής του και την ικανότητά του για μεταστατική επέκταση. Έτσι, για παράδειγμα, το πάχος του μελανώματος, ο βαθμός πολλαπλασιασμού του και η παρουσία ή απουσία πληγής στην επιφάνειά του, αναγνωρίσθηκαν ως παράμετροι που καθορίζουν το μέλλον του μελανοπαθούς».

Η κα Φραγκιά-Τσίβου τόνισε ότι «η κατά βάθος μελέτη του γενετικού υλικού του καρκινικού κυττάρου κατέδειξε διαφοροποιήσεις του από το αρχικό κύτταρο που το δημιούργησε. Οι συγκεκριμένες μεταβολές, καλούμενες μεταλλάξεις, είναι χαρακτηριστικές και διαφορετικές για τα κύτταρα διαφόρων υποτύπων καρκίνων, γεγονός που οδήγησε στη δημιουργία φαρμάκων-πυραύλων, απόλυτα εξειδικευμένων στην αναγνώριση των κυττάρων συγκεκριμένου καρκίνου και προγραμματισμένων για την καταστροφή τους με απόλυτη ακρίβεια, ανεξάρτητα της θέσης τους στο ανθρώπινο σώμα [στοχευμένη θεραπεία]. Επιπρόσθετα, μετά την καταγραφή στο μικροσκόπιο των αλληλοεπιδράσεων του καρκινικού κυττάρου με το μικροπεριβάλλον του και το αμυντικό σύστημα, κατανοήθηκαν οι μηχανισμοί διαφυγής του καρκίνου από την επιτήρηση της άμυνας. Έτσι, αναπτύχθηκε η ανοσο-ογκολογία, νέος κλάδος της ογκολογίας που στοχεύει στην ανάπτυξη θεραπευτικών εφαρμογών που βελτιώνουν εκ των έσω την αποτελεσματικότητα της ανοσιακής απάντησης στον καρκίνο».

Πηγή: http://www.skai.gr/news/ygeia-kai-iasi/article/302844/idiaitera-thetika-minumata-apo-to-metopo-tis-anoso-ogologias/#ixzz3x7DWbtRR
Follow us: @skaigr on Twitter | skaigr on Facebook

……………………………………….
Τρεις σημαντικές εξελίξεις στην αντιμετώπιση του καρκίνου που αναμένουμε το 2016

Η έγκαιρη διάγνωση, η πρόληψη και η αντιμετώπιση του καρκίνου είναι ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα που έχει θέσει η ιατρική επιστήμη εδώ και πολλά χρόνια, αλλά το 2016 φαίνεται να είναι η χρονιά που θα έχουμε πολλές εξελίξεις. Ήδη εδώ και αρκετά χρόνια γίνονται πολλές μελέτες που αφορούν τον εντοπισμό, την πρόληψη και την αντιμετώπιση του καρκίνου, αλλά φαίνεται ότι το 2016 θα είναι η χρονιά που θα δούμε τα αποτελέσματα των μελετών αυτών. Η Αθηνά Αγγελίδου- Σκούρα, Πνευμονολόγος, Διευθύντρια Ν.Ν.Θ.Α., μίλησε στην HuffPost Greece σχετικά με τις ιατρικές εξελίξεις που αναμένουμε το 2016.

Στοχοποίηση του καρκίνου
Η νεότερη τάση στην έρευνα για την αντιμετώπιση του καρκίνου, κατευθύνεται πλέον προς τη δημιουργία ενός φαρμάκου που θα θεραπεύει, όχι έναν συγκεκριμένο, αλλά πολλούς διαφορετικούς τύπους καρκίνου συγχρόνως. Παρόλο που οι παραδοσιακές κλινικές μελέτες εστιάζουν στην ανάπτυξη ενός φαρμάκου για κάθε τύπο καρκίνου βάσει του οργάνου στο οποίο εμφανίζεται (στήθος, πνεύμονας, κλπ.), οι νέες μελέτες εστιάζουν σε θεραπείες που στοχεύουν σε κλινικές μεταλλάξεις, οι οποίες εμφανίζονται σε όγκους ανεξαρτήτως της προέλευσης του καρκίνου. Διεθνείς κλινικές μελέτες καταδεικνύουν ότι ένα φάρμακο που αντιμετωπίζει μία συγκεκριμένη γενετική μετάλλαξη, είναι αποτελεσματικό σε πολλά και διαφορετικά είδη καρκίνων συγχρόνως, όπως στον καρκίνο του πνεύμονα και των οστών.

Νέα εμβόλια
Το ανοσοποιητικό μας σύστημα καταπολεμά τα μικρόβια που προκαλούν λοιμώξεις. Θα μπορούσε άραγε να εκπαιδευθεί ώστε να καταπολεμά και τα καρκινικά κύτταρα;
Αυτή είναι η κεντρική ιδέα πίσω από την εφαρμογή της ανοσοθεραπείας με εμβόλια που εκπαιδεύουν το ανοσοποιητικό σύστημα να ενεργοποιεί τον αντι-ιικό μηχανισμό του, για να καταστρέφει καρκινικά κύτταρα όταν αυτά εμφανίζονται, χωρίς να βλάπτει τα υγιή. Το FDA έχει ήδη εγκρίνει τέτοιου τύπου εμβόλια, για την αντιμετώπιση του προχωρημένου καρκίνου του προστάτη, αλλά και του μελανώματος. Επίσης, σύγχρονες έρευνες εστιάζουν στο συνδυασμό νέων και παλαιότερων εμβολίων. Ένα τέτοιο παράδειγμα, είναι ο συνδυασμός του παλαιότερου αντιτετανικού εμβολίου με το νεότερο αντικαρκινικό εμβόλιο για την αντιμετώπιση του γλοιβλαστώματος , ενός τύπου καρκίνου του εγκεφάλου. Ασθενείς που υποβλήθηκαν στο διπλό εμβολιασμό, έζησαν 3-7 χρόνια περισσότερο σε σχέση με ασθενής που υποβλήθηκαν στο εμβόλιο χωρίς το αντιτετανικό τμήμα. Ένα τέτοιο εμβόλιο αναμένεται και για τον καρκίνο του πνεύμονα.

Καλύτερος εντοπισμός του καρκίνου
Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου θα μπορούσε να προκύψει και από τον εντοπισμό παθολογικών πρωτεινών μέσω αιματολογικής εξέτασης. Ο καρκίνος παράγει παθολογικές πρωτεΐνες, τις οποίες οι σύγχρονες αιματολογικές εξετάσεις έχουν πλέον τη δυνατότητα να αναγνωρίζουν. Ένας νέος τύπος αιματολογικής ανάλυσης επιτρέπει στους ερευνητές να εντοπίσουν τις πρωτεΐνες νωρίτερα, ώστε να ξεκινήσει νωρίτερα και η θεραπεία. Αυτό θα είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο στον καρκίνο του παγκρέατος, του προστάτη αλλά και των ωοθηκών. Μάλιστα, αποδείχθηκε σε πρόσφατη κλινική μελέτη ότι η πρωτεϊνική ανάλυση βοήθησε στην έγκαιρη διάγνωση διπλάσιου αριθμού καρκίνου των ωοθηκών.
http://www.huffingtonpost.gr/2016/01/13/koinonia-antimetopisi-karkinou_n_8960246.html

…………………………..
Νέα θεραπεία για τις γυναίκες με μεταστατικό καρκίνο του μαστού κατά την εμμηνόπαυση PDF Εκτύπωση E-mail
Τρίτη, 06 Ιούλιος 2010 00:58

«Ο θετικός στους ορμονικούς υποδοχείς μεταστατικός καρκίνος του μαστού με υπερέκφραση HER2 είναι ένας ιδιαίτερα δύσκολα αντιμετωπίσιμος καρκίνος. Παρά τις πρόσφατες προόδους που έχουν σημειωθεί στην αντιμετώπισή του, οι ασθενείς εξακολουθούν να έχουν ανάγκη από νέες, αποτελεσματικές, καλά ανεκτές θεραπείες χωρίς χημειοθεραπευτικούς παράγοντες. Ο συνδυασμός Tyverb με έναν αναστολέα αρωματάσης θα παρέχει πλέον στις Ελληνίδες ασθενείς που θα κριθούν κατάλληλες για να λάβουν την εν λόγω θεραπεία την πρώτη θεραπευτική επιλογή πρώτης γραμμής που λαμβάνεται αποκλειστικά από του στόματος», δήλωσε ο κ. Βασίλειος Γεωργούλιας, Καθηγητής Παθολογίας-Ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Το 2006, στην Ευρώπη διαγνώσθηκαν περίπου 430.000 νέα περιστατικά καρκίνου του μαστού. Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί το κύριο αίτιο θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες.

Σχετικά με το Tyverb

Το Tyverb είναι η πρώτη από του στόματος, ενδοκυτταρική, μικρομοριακή, διπλά στοχευμένη θεραπεία για το μεταστατικό καρκίνο του μαστού με υπερέκφραση ErbB2. Η υπερέκφραση των υποδοχέων αυτών έχει αναφερθεί σε ένα εύρος ανθρώπινων όγκων και συνδέεται με πτωχή πρόγνωση και μειωμένη συνολική επιβίωση. Το Tyverb αναστέλλει τη δράση του ενζύμου τυροσινική κινάση των ErbB1 και ErbB2, αποκλείοντας μια σειρά βιοχημικών σημάτων που συνδέονται με την αύξηση των όγκων.

Η νέα έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιτρέπει τη χρήση του Tyverb σε συνδυασμό με έναν αναστολέα αρωματάσης για τη θεραπεία ασθενών με HR-θετικό μεταστατικό καρκίνο του μαστού με υπερέκφραση HER2 (ErbB2) στα 27 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο συνδυασμός Tyverb + αναστολέας αρωματάσης εγκρίθηκε με τη διαδικασία ταχείας αξιολόγησης στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Φεβρουάριο του 2010.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρήθηκαν με τη θεραπεία συνδυασμού με Tyverb + λετροζόλη ήταν κυρίως η διάρροια και το εξάνθημα και ήταν σε γενικές γραμμές βαρύτητας βαθμού 1 ή 2 και αντιμετωπίσιμες. Η ναυτία και ο έμετος ήταν επίσης συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως και η απώλεια της όρεξης και το αίσθημα κόπωσης. Το προφίλ ασφάλειας του Tyverb συμφωνούσε με τα αναφερθέντα αποτελέσματα προηγούμενων μελετών με χορήγηση Tyverb σε ασθενείς με προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του μαστού.

Το Tyverb, σε συνδυασμό με καπεσιταμπίνη, είναι εγκεκριμένο σε περισσότερες από 90 χώρες παγκοσμίως για τη θεραπεία ασθενών με προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του μαστού, των οποίων οι όγκοι υπερεκφράζουν τους υποδοχείς ErbB2. Οι ασθενείς θα πρέπει να έχουν εξελισσόμενη νόσο μετά από προηγούμενη θεραπεία, η οποία πρέπει να περιλαμβάνει ανθρακυκλίνη, ταξάνη και θεραπεία με τραστουζουμάμπη όταν έχει παρουσιασθεί μετάσταση.

Η GSK διαθέτει ένα εκτενές πρόγραμμα κλινικής ανάπτυξης για την αξιολόγηση του Tyverb στον καρκίνο του μαστού, τόσο ως μονοθεραπεία όσο και σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες όπως χημειοθεραπευτικούς και άλλους στοχευμένους παράγοντες, σε όλο το φάσμα του ErbB2-θετικού καρκίνου του μαστού, από τον πρώιμου σταδίου έως το μεταστατικό. Επιπλέον, διεξάγονται μελέτες αξιολόγησης του Tyverb σε ένα εύρος άλλων συμπαγών όγκων που υπερεκφράζουν τους ErbB1 και/ή τους ErbB2.

Μεταστατικός καρκίνος του μαστού

Ο μεταστατικός καρκίνος του μαστού περιλαμβάνει τα στάδια της νόσου κατά τα οποία καρκινικά κύτταρα αποσπώνται από τον αρχικό όγκο του μαστού και εξαπλώνονται σε άλλα σημεία του σώματος μέσω της κυκλοφορίας του αίματος ή του λεμφικού συστήματος. Οι περιοχές του σώματος όπου εξαπλώνονται πιο συχνά τα καρκινικά κύτταρα από όγκους του μαστού είναι τα οστά, το ήπαρ, ο πνεύμονας και ο εγκέφαλος. Μπορεί επίσης να προσβληθούν οι λεμφαδένες στις μασχάλες ή στη βάση του αυχένα. Το ποσοστό σχετικής πενταετούς επιβίωσης είναι χαμηλότερο στις γυναίκες με πιο προχωρημένο στάδιο του καρκίνου κατά τη διάγνωση της νόσου και η μέση επιβίωση για τις γυναίκες που λαμβάνουν θεραπεία για μεταστατικό καρκίνο του μαστού ανέρχεται σε περίπου 2-4 έτη.
– See more at: http://www.dromostherapeia.gr/iatrika-nea/nea-therapeia-gia-tis-ginaikes-me-metastatiko-karkino-tou-mastou-kata-tin-emminopaisi.html#sthash.ZxSQfL1d.dpuf