ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

Πέμπτη, 27 Νοεμβρίου 2014

Μπροστά στην μεθοδικότητα, διορατικότητα και πατριωτισμό των τούρκων σε εθνικά θέματα και θέματα οικονομίας, οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες Ελλάδας και Κύπρου έχουν να αντιπαραβάλουν την προχειρότητα, την ηλιθιότητα και την απατεωνιά. Σαν αποτέλεσμα αυτού η Τουρκία σήμερα είναι πανίσχυρη τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά ενώ Ελλάδα και Κύπρος έχουν οδηγηθεί στην πτώχευση και υποτάσσονται στις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας.

Βρισκόμαστε σήμερα στην υλοποίηση της 5ης και τελικής φάσης του περιβόητου σχεδίου, εκ πέντε σημείων, που συνέταξε ο δαιμόνιος τούρκος συνταγματολόγος Νιχάτ Ερίμ το 1956 για επανάκτηση της Κύπρου από την Τουρκία. Ο εποικισμός που προνοεί η 5η φάση του σχεδίου των τούρκων σε συνδυασμό με τα τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα όπως αυτά περιγράφονται πιο κάτω οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην ολοκληρωτική κατάληψη και τουρκοποίηση της Κύπρου. Οι πιο κάτω αριθμοί είναι ενδεικτικοί και συνάμα καταθλιπτικοί και αδυσώπητοι και αντικατοπτρίζουν την σημερινή μας κατάντια ως ελληνισμού.

Εποικισμός και δημογραφικό

Πριν από την τουρκική εισβολή του 1974 οι Έλληνες Κύπριοι αποτελούσαν το 82% και οι τουρκοκύπριοι μόλις το 18% του συνόλου του πληθυσμού της Κύπρου. Σήμερα οι κάτοικοι στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου είναι 730.000 και από αυτές περίπου 520.000 είμαστε έλληνες. Οι κάτοικοι στα κατεχόμενα είναι περίπου 1.000.000 εκ των οποίων 800.000 περίπου είναι τούρκοι έποικοι. Οι πιο πάνω αριθμοί καταδεικνύουν ότι είμαστε το 30%, δηλαδή μειοψηφία στο σύνολο του πληθυσμού της Κύπρου. Η πυκνότητα πληθυσμού ολόκληρης της Κύπρου ήταν 70κ/Κμ2 (κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο). Η πυκνότητα στα κατεχόμενα είναι σήμερα 291κ/κμ2. Η πυκνότητα πληθυσμού της Ανατολικής Θράκης συμπεριλαμβανομένης και της Κωνσταντινούπολης είναι 673κ/Κμ2. Σύμφωνα με δήλωση του τούρκου προέδρου Ερτογάν, όταν το κατεχόμενο μέρος της Κύπρου θα αποκτήσει πυκνότητα Θράκης, δηλαδή περίπου 2.300.000 κατοίκους, οι τούρκοι στο βορρά θα είναι το 81.5%. Αν δε προστεθούν και οι μουσουλμάνοι, που η βλακώδης πολιτισμικότητα μας εκτρέφει στον Νότο, τότε το ποσοστό των τουρκομουσουλμάνων όλης της Κύπρου θα είναι το 84% και οι Έλληνες Κύπριοι μόνο το 16%.

Η πιο πάνω αριθμητική απεικόνιση δείχνει δυστυχώς ότι η πληθυσμιακή καταιγίδα που το Σχέδιο Νιχάτ Ερίμ προέβλεπε, είναι ήδη εδώ και είναι μη αναστρέψιμη και μας οδηγεί αναπόφευκτα στην πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου. Αντί η τότε Ελλαδική και Κυπριακή ηγεσία να διεκδικούν σθεναρά την ένωση προέτασσαν το σύνθημα ‘’ Η Κύπρος για τους Κυπρίους’’ μια επιλογή που αποδείχθηκε προϊόν βλακείας, πολιτικής μυωπίας και πολιτικής ηλιθιότητας. Γιατί; μα απλά γιατί οι τούρκοι στην Κύπρο θα αποτελούν στα επόμενα χρόνια τη συντριπτική πλειοψηφία και τότε θα απαιτήσουν ενιαίο δημοψήφισμα για όλη την Κύπρο και τελικά θα πετύχουν ένωση της Κύπρου με την Τουρκία.

Τουρκικοί εξοπλισμοί

Η συρρίκνωση του ευρύτερου Ελληνισμού θα αρχίσει με την τουρκοποίηση της Κύπρου και αυτό τον στόχο η Τουρκία άρχισε από καιρό να το υλοποιεί μεθοδικά τόσο με τον εποικισμό αλλά και με τα απίστευτα εξοπλιστικά της προγράμματα, όπως τα περιγράφει πιο κάτω ο δημοσιογράφος-τουρκολόγος Νίκος Χειλαδάκης

<<Ο υπουργός Άμυνας της Τουρκιάς, İsmet Yılmaz, ανακοίνωσε πρόσφατα τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας, παραγωγής, (και αυτό είναι το αξιοπρόσεκτο), της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας. Τα προγράμματα αυτά δείχνουν και τον καθαρά επιθετικό χαρακτήρα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, με μεγάλη έμφαση στο ναυτικό και στην αεροπορία, δηλαδή δυο όπλα που πρωτοστατούν στην αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας στο Αιγαίο και όχι μόνο. Ιδιαίτερη σημασία, όπως θα δούμε παρακάτω, δόθηκε στα «ειδικά» επιθετικά ελικόπτερα και στα καινούργια υπερσύγχρονα πολεμικά αεροσκάφη. Επειδή η ενημέρωση μας είναι ελλιπέστατη για τις εξοπλιστικές κατευθύνσεις των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, παραθέτουμε τις πληροφορίες μας, (όσες συγκεντρώθηκαν), για αυτά τα εξοπλιστικά προγράμματα για να κατανοήσουμε καλύτερα που το πάει η Τουρκία, η οποία σημειωτέον εξακολουθεί να έχει πολλαπλά προβλήματα και στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό πεδίο και παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να προκαλεί ασταμάτητα την ελληνική πλευρά. Altay Ana Muharebe Milli Tankı = Καινούργια Άρματα μάχης, Altay, τουρκικής παραγωγής. Το σχετικό νομοσχέδιο παραγωγής τους ψηφίστηκε τον περασμένο Μάιο. Ήδη έχει αρχίσει η πρώτη φάση παραγωγής τους ενώ η πρώτη σειρά αναμένεται να είναι έτοιμη το 2017. Kirpi Projesi = Το «Σχέδιο Σκαντζόχοιρος». Σχέδιο παραγωγής ειδικών οχημάτων προστασίας από ναρκοπέδια. Από τα προγραμματισμένα για παραγωγή 614 οχήματα, ήδη έχουν παραδοθεί τα 473. Kurtarma Gemileri = Πλοία Έρευνας και Διάσωσης. Αυτό το πρόγραμμα μας ενδιαφέρει άμεσα γιατί σχετίζεται με τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο Πέλαγος, μέσω των οποίων οι Τούρκοι διεκδικούν προέκταση της κυριαρχίας τους μέχρι το κεντρικό Αιγαίο. Όπως αναφέρεται, έχουν παραδοθεί τα καινούργια υπερσύγχρονα πλοία Έρευνας και Διάσωσης της Ακτοφυλακής, τύπου, TCSG Dost, (Φίλος) TCSG Umut, (Ελπίδα), TCSG Güven, (Εμπιστοσύνη), TCSG Yaşam, (Ζωή). Milgem Savaş Gemisi = Τα πρώτα Πολεμικά πλοία Milgem, τουρκικής παραγωγής. Ήδη οι υπερσύγχρονες φρεγάτες, TCG Heybeliada, TCG Büyükada, έχουν παραδοθεί στον τουρκικό στόλο ενώ συνεχίζεται η ναυπήγηση και άλλων στα ναυπηγεία του Burgazada. Meltem 2 Projesi = Αεροπλάνα για την τουρκική Ακτοφυλακή και για τα περιπολικά του στόλου. Ήδη έχουν παραδοθεί στην Διοίκηση Τουρκικής Ακτοφυλακής, 3 «ειδικά» αεροσκάφη, στο Επιτελείου Ναυτικού, 7 αεροσκάφη και για την Διοίκηση Περιπολικών, 5 «ειδικά» αεροσκάφη. Σε διαδικασία κατασκευής βρίσκονται αλλά 6 αεροσκάφη. Lojistik Destek Gemisi = Πλοία ανεφοδιασμού του στόλου. Ήδη έχουν ναυπηγηθεί δυο ειδικά πλοία ανεφοδιασμού ενώ η παραγωγή αγνώστου αριθμού και άλλων συνεχίζεται. Havuzlu Çıkarma Gemisi Projesi = Εδικά πλοία με εξέδρα προσγείωσης. Είναι υπό σχεδιασμό. Mini İHA = Μίνι μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Όπως αναφέρεται, έχουν ήδη παραδοθεί στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, 164, (!!!), μη επανδρωμένα μίνι αεροσκάφη και 4 μη επανδρωμένα μίνι ελικόπτερα, ενώ στην Τουρκική Διεύθυνση Ασφαλείας έχουν παραδοθεί 15 μη επανδρωμένα μίνι αεροσκάφη. ANKA = Μη επανδρωμένα «ειδικά» αεροσκάφη κατασκοπείας. Η πρώτη πειραματική δοκιμαστική πτήση έγινε το 2010. Η παραγωγή τους συνεχίζεται ενώ έχει υπογραφεί συμφωνία κατασκευής 10 τέτοιου τύπου αεροσκαφών. Hürkuş = Τα πρώτα εκπαιδευτικά αεροπλάνα. Η πρώτη δοκιμαστική πτήση έγινε το 2013, ενώ το τελικό τεστ πτήσεων έγινε τον Σεπτέμβριο του 2014. Προγραμματίζεται η παραγωγή 15 τέτοιου τύπου αεροπλάνων. Atak Projesi = Επιθετικά πολεμικά ελικόπτερα. Όπως αναφέρεται θα κατασκευαστούν 15 τέτοιου τύπου ελικόπτερα για τις ανάγκες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Bayraktar ve Karavel İHA = Μη επανδρωμένα αεροπορικά συστήματα πληροφοριών τα οποία θα έχουν «τελειοποιηθεί» το 2015. Özgün Savaş Uçağı ve Helikopter = Πρότυπα Πολεμικά Αεροσκάφη και ελικόπτερα. Taaruz Uçağı Programı = Πρόγραμμα παραγωγής F-35 επιθετικών πολεμικών αεροσκαφών το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη. TSK Helikopter Tedariki = Ειδικά ελικόπτερα για τις ανάγκες του υπουργείου Δασικής Προστασίας. Ulaştırma Uçağı = Μεταγωγικά αεροσκάφη για τις ανάγκες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, μια συμπαραγωγή με άλλες έξη ευρωπαϊκές χώρες, (;;;). Modern Pivade Tüfeği = Παραγωγή σύγχρονων ντουφεκιών για τις ανάγκες του πεζικού. Η πρώτη μεγάλη πατρίδα υπό παράδοση μέσα στο 2014. Füze sistemleri =Συστήματα πυραύλων για τις ανάγκες της πολεμικής αεροπορίας σε πτήσεις χαμηλού ύψους τύπου HİSAR-A, τα οποία δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά το 2013. Παράλληλα πύραυλοι μέσου βεληνεκούς, HİSAR-A, οι οποίοι για πρώτη φορά δοκιμάστηκαν μέσα στο 2014. Σε εξέλιξη παραγωγή πύραυλων μεγάλου βεληνεκούς. İMECE uydusu = Υψηλή δορυφορική τεχνολογία İMECE, για τις ένοπλες δυνάμεις. Προγραμματίζεται η εκτόξευση του δορυφόρου, Göktürk-3, με υπερσύγχρονα ραντάρ, το 2019, ενώ ο δορυφόρος Göktürk-1, προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2015 . Αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι η τουρκική πολεμική βιομηχανία αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, σε αντίθεση με εμάς που έχουμε με εγκληματικό τρόπο διαλύσει την εγχώρια παραγωγή κατόπιν απαιτήσεως των «συμμάχων» μας, που αρέσκονται να μας πουλάν ότι διαθέτουν για την άμυνα μας, φυσικά με το αζημίωτο για αυτούς. Θα πρέπει όμως να έχουμε και υπόψη μας ότι συχνά οι Τούρκοι δίνουν επίτηδες στην δημοσιότητα κάποια στοιχεία για να προβάλλουν την εικόνα που επιθυμούν, σαν η αναδυομένη υπερδύναμη με τεράστιες πολεμικές δυνατότητες.>>
Δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω: O μεγαλύτερος εχθρός του ελληνισμού δεν είναι οι τούρκοι, ο μεγαλύτερος εχθρός του ελληνισμού ευρίσκεται εντός των τειχών και ακούει στο όνομα κομματοκρατία. Από τους πολιτικούς μας πρέπει ν’ αρχίσει ο πόλεμος που αναπόφευκτα πρέπει να κηρύξει σύντομα ο Λαός αν πραγματικά επιθυμεί να σωθεί ο ελληνισμός.
Όμηρος Αλεξάνδρου

http://omirosalexandrou.blogspot.gr/2014/11/blog-post_27.html

………………………
Τα ειπαμε χιλιαδες φορες και εκει εχουμε μεινει, να τα ξανα-λεμε να βρισκομαστε σε κουβεντα. Η πρωτη δουλεια ειναι να πεταξετε εξω απο τα συνορα , Εβραιους, Εβραιοσυγγενεις, Εβραιοφιλους και πασης φυσεως Εβραιολατρεις, ετσι και μονον ετσι θα σωθει η Ελλαδα, προς τουτο χρειαζομαστε ισχυρους συμμαχους αφου δεν εχουμε εμεις την δυναμην και αυτοι σπανιζουν την σημερον ημεραν. Φυονται δε μονον εις την Ανατολην και ουχι εις την Δυσιν οπου βλακωδως τους αναζητουμαι τουλαχιστον τα τελευταια 10 χρονια (2005-2015). Λεγω δε τουτο διοτι τα 10 χρονια πριν απο αυτα (1995-2005) αρχισαν να διαφαινονται στον οριζοντα οι μεγαλοι προδοτες με τις μεγαλες προδοσιες. Γιαννης Δημητρουλας Μελβουρνη Αυστρ.

Πέμπτη, 30 Ιουλίου 2015
<<Βοσνία: Η απομυθοποίηση της ΔΔΟ>>

«Η ζωή μετά τη γενοκτονία: Συγκρίνοντας τη Βοσνία με τη Ρουάντα». Με αυτό τον τίτλο αναρτήθηκε στις 2/7/2015 το άρθρο των Michael F. Harsch και Tyler Y. Headley στην ιστοσελίδα του περιοδικού «Foreign Affairs» (έκδοση του μη κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων των ΗΠΑ). Οι αρθρογράφοι πραγματεύονται την παρούσα κατάσταση στις δύο χώρες μία εικοσαετία μετά το εθνικό ξεκαθάρισμα σε δύο διαφορετικές περιοχές του κόσμου.

Η αποτίμηση των αρθρογράφων αναφορικά με την παρούσα κατάσταση στη Βοσνία είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αφού αναδεικνύει, μεταξύ άλλων, την αναποτελεσματικότητα του πολιτειακού μοντέλου που εφαρμόστηκε στη βάση του Συμφώνου Ντέιτον και το οποίο προσομοιάζει, περισσότερο από κάθε άλλο ομοσπονδιακό μοντέλο, στην πολιτειακή μορφή που προτείνεται ως βάση λύσης του Κυπριακού, δηλαδή στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.

Συγκρίνοντας την πορεία ανάκαμψης των οικονομιών της Βοσνίας και της Ρουάντας, οι αρθρογράφοι αναφέρουν τα εξής (σε ελεύθερη μετάφραση): «[…] Ευρύτερα, η διαφορά στην ανάκαμψη της Βοσνίας και της Ρουάντας εδράζεται στα πολιτικά συστήματα των κρατών αυτών, τα οποία επέφεραν διαφορετικά επίπεδα κυβερνητικής αποτελεσματικότητας. Στη Βοσνία, το Σύμφωνο Ντέιτον του 1995 δημιούργησε ένα εθνο-ομοσπονδιακό πολίτευμα. Αυτό μοίρασε τη χώρα σε εθνικά χωριστές οντότητες, με τρεις προέδρους που αντιπροσωπεύουν τις τρεις εθνικές ομάδες και αναλαμβάνουν εκ περιτροπής κυβερνητικά καθήκοντα ανά οκτώ μήνες. Κάθε ένας από αυτούς έχει δικαίωμα αρνησικυρίας επί οποιουδήποτε νομοσχεδίου (βέτο), κάτι που συχνά οδήγησε τη χώρα σε πολιτικό αδιέξοδο.

Παρόλο που σκοπός του ήταν η διατήρηση της ειρήνης και η συμφιλίωση, αυτό το δυσκίνητο σύστημα επέφερε γραφειοκρατική αναποτελεσματικότητα και εθνο-πολιτική διαρκείας, παρέχοντας ελάχιστα κίνητρα για μεταρρύθμιση και παρεμποδίζοντας την ανάκαμψη της Βοσνίας».

Και συνεχίζουν: «Η εμπειρία της Βοσνίας καταδεικνύει ότι ο εθνο-φεντεραλισμός παγιώνει τους υφιστάμενους εθνοτικούς διαχωρισμούς και προωθεί τη διαφθορά, η οποία παρεμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη. […] Σήμερα το σύστημα Ντέιτον έχει ριζώσει και η Βοσνία έγινε παράδειγμα προς αποφυγή, αφού αποκαλύπτει τις παγίδες της υπεραισιόδοξης και της οικοδόμησης εθνών με κατευθύνσεις από το εξωτερικό».

Τα συμπεράσματα αυτά βρίσκονται σε πλήρη αντιδιαστολή με τις υποσχέσεις των υποστηρικτών της ΔΔΟ στην Κύπρο και στο εξωτερικό, οι οποίοι καθημερινά επαναλαμβάνουν πως το μοντέλο λύσης που βρίσκεται στο τραπέζι των συνομιλιών εγγυάται την οικονομική ανάπτυξη, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, την πάταξη της διαφθοράς, τη συμφιλίωση των δύο κοινοτήτων, τη βιωσιμότητα, τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα του (νεοϊδρυθέντος;) κράτους. Παρά τα απογοητευτικά αποτελέσματα της εφαρμογής ενός παρόμοιου πολιτειακού μοντέλου στη Βοσνία, το παράδειγμα αυτό απουσιάζει από τον δημόσιο διάλογο.

Αντιθέτως, ακούμε καθημερινώς παραπλανητικές δηλώσεις ότι η Κύπρος θα μετεξελιχθεί σε ομοσπονδία παρόμοια με αυτή των ΗΠΑ, της Γερμανίας ή του Βελγίου (sic!). Μοντέλα εντελώς διαφορετικά από τη ΔΔΟ αλλά και μεταξύ τους. Μοντέλα που προέκυψαν από διαφορετικές ανάγκες και υπό διαφορετικές συνθήκες αφορούν κοινωνίες με διαφορετική σύνθεση και εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς.

Οι συνεχείς, λοιπόν, αναφορές και παραλληλισμοί με ομόσπονδα κράτη πλην της Βοσνίας, αλλά και οι υποσχέσεις για οικονομική έκρηξη στο πλαίσιο ενός δυσλειτουργικού, πολυέξοδου και μη βιώσιμου πολιτειακού μοντέλου, όπως είναι η συνταγματική αλχημεία της ΔΔΟ, συνιστούν εγκληματική παραπλάνηση της κοινωνίας. Τέτοιες αναφορές ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα, την ιστορική εμπειρία ή την οικονομική θεωρία, η οποία συνδέει τη δημοκρατικότητα και τη λειτουργικότητα ενός πολιτεύματος με τη βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας ενός κράτους.

Καθίσταται λοιπόν αντιληπτό πως στην πραγματικότητα η οικονομική ανάπτυξη, η συμφιλίωση των κοινοτήτων, η πάταξη της διαφθοράς και η επούλωση των πληγών του παρελθόντος είναι εφικτές μόνο στο πλαίσιο του ενιαίου και αδιαιρέτου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία θα πρέπει να απαλλαχθεί από τα συνταγματικά βαρίδια του δικοινοτισμού και να εφαρμόσει σε κάθε πτυχή της δομής της και της λειτουργίας της το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Αυγερινός Χαρτζσιώτης
Δικηγόρος