ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

(4-5-2014 )

Το  σώμα  μου   οικοδομείται   με  την  καθοδήγηση   κάποιων  γονιδίων .  Δεν  έχω  ΟΛΑ  τα  γονίδια   του  πατέρα  μου  και  της   μητέρας  μου .  Έχω   ΚΑΠΟΙΑ  απο  τον  πατέρα  μου  και  ΚΑΠΟΙΑ  απο  την  μητέρα   μου . 

Παρόμοια   και  οι  ιδέες   που  έχω μέσα   στο  μυαλό  μου  και  αγωνίζομαι  γι’  αυτές .  Έχω  ΚΑΠΟΙΕΣ   ιδέες  απον  Πυθαγόρα  ,  ΚΑΠΟΙΕΣ   ιδέες  του  Δημόκριτου   ,  ΚΑΠΟΙΕΣ   ιδέες  απο  τον  Πλάτωνα  κλπ  .

Πολλοί   δηλώνουν  οπαδοί    κάποιων   που  τους  θεωρούν  σοφούς  .
Άλλος  θαυμάζει  τον  Μάρξ  ,  άλλος   τον  Λένιν  ,  τον  Στάλιν  ,  τον  Χίτλερ  ,  τον  Πλάτωνα ,  τον  Θαλή ,  τον  Σωκράτη  ,  τον  Ιησού  ,  τον  Άγιο  Φραγκίσκο  κλπ
Μπορεί  να  δηλώνω  οτι  είμαι  οπαδός  του  Πλάτωνα   αλλά   αυτό  δεν  είναι  τελείως  σωστό  .  Μου  αρέσουν  ΠΟΛΛΕΣ  απο  τις  ιδέες  του  Πλάτωνα   αλλά  όχι  όλες .
Καθένας   μας  λοιπόν  είναι  ένας   μοναδικός  και  ανεπανάληπτος    συνδυασμός  .  Στα  κύτταρά  μας   φέρουμε  έναν  συνδυασμό  γονιδίων   που  δεν  έχει  κανείς  άλλος ( εκτός αν  έχουμε  μονοζυγωτικό   αδελφό )   και  στο  μυαλό  μας  φέρουμε   έναν  μοναδικό   συνδυασμό  ιδεών  που  , πιθανόν ,  δεν  έχει  κανείς  άλλος .

Επειδή   όλοι  θέλουμε  να  δούμε  τις  ιδέες  μας  να  εφαρμόζονται  ,  πρέπει  να   συνεργαστούμε  με  άλλους  που  έχουν  ίδιες  ιδέες .
Ξεχάστε  οτι  θα  βρείτε   κάποιον   που  να  έχει  ΑΠΟΛΥΤΑ   ίδιες  ιδέες   με  εσάς .
Το  ζητούμενο  είναι  να   βρούμε   αυτούς  που  έχουν  τις  ίδιες   ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ   ιδέες   με  εμάς  ( εμείς  θα   ξεχωρίσουμε  2-3   ιδέες  και  θα  πούμε  οτι  αυτές  είναι  οι  πιο   σπουδαίες ) .

Άλλοι   δεν  θαυμάζουν  κανέναν  .  Πιθανόν   αυτοί   να  είναι οι  τραπεζίτες   ή   οι   τελείως   εγωκεντρικοί   βάρβαροι   άνθρωποι ( ή  και  τα  δύο !)

Μπορεί  να   θαυμάζω  θεούς  ;  Προσωπικά  ,  δεν  αισθάνομαι   κάποιο   ιδιαίτερο δέος   για  τον  Δία  ,  τον  Απόλλωνα   κλπ   .  Γεννήθηκαν  (υποτίθεται )  προικισμένοι   με  υπερδυνάμεις  . Ήταν  τυχεροί .  Δεν   τις  απέκτησαν  με  κάποιον   προσωπικό  αγώνα .
Οι  σοφοί  θνητοί  όμως   με  γεμίζουν  δέος  .
 Νίκησαν   το  “δε  βαριέσαι !”  . 
 Νίκησαν   το   “άστο   γι’  αύριο”  .
 Νίκησαν  το  “είναι  δύσκολο”  .
 Νίκησαν  το   “τί  θα  πεί  ο  κόσμος”  .
 Νίκησαν  τον  ΦΟΒΟ  ΤΟΥ  ΘΑΝΑΤΟΥ ( το  πλέον  δύσκολο )

και   υψώθηκαν   πολύ  πάνω  απο  τον  μέσο  άνθρωπο .
 Οι  πιό  πολλοί   άνθρωποι   φοβούνται   τον  θάνατο  και  πλάθουν  ωραία   παραμύθια  για   ζωή  ΜΕΤΑ  θάνατον .
Οι  πιό  πολλοί   άνθρωποι    φοβούνται την  μοναξιά   και  πλάθουν  ωραία  παραμύθια  του  τύπου  “Υπάρχει  θεός  που  σε  αγαπά !” 

Οι   ΓΙΓΑΝΤΕΣ  του πνεύματος   ( όπως  ο  Θαλής )  είδαν  ψύχραιμα  την  κατάσταση :
  “Ναί  ,  θα  πεθάνω  και  δεν  θα  ξαναϋπάρξω . Είναι  αυτή  αιτία πανικού ;” 
  “Ναί  ,  ήρθα  μόνος  στον  κόσμο   και  ίσως   φύγω  μόνος   χωρίς  να  με  αγαπά  ιδιαίτερα   κανείς .  Είναι  αυτή  αιτία  πανικού ;  ΕΓΩ  αγαπώ  και  εγκρίνω  τον  εαυτό  μου .  Δεν  είναι  αρκετό  αυτό ;” 

Βέβαια  ,  και  ο  Θαλής   έφτασε  σε  τέτοια  ύψη    επειδή  ,ίσως ,  είχε   τα  κατάλληλα   γονίδια .  Δεν   έκανε  κάποιον  ιδιαίτερα  επίπονο   προσωπικό   αγώνα .  Απο την  ημέρα  που  γεννήθηκε   ήδη  κατείχε  αξιόλογη  “προίκα”  ( πολύ  πιθανόν) .
Για  κάποιο   άγνωστο  λόγο  όμως  νοιώθω  μεγάλο  θαυμασμό  και  συγκίνηση   μπροστά  σε  τέτοιους  θνητούς .

*************

  pitago99@gmail.com

Αρχική  σελίδα  περί  Ιδεολογίας :  http://lofos.info/pythas/ideologia.html

Αρχική   σελίδα  του  Πυθαγόρα  :   http://lofos.info/pythas/index.html

——————–
Προς  τον  υπάλληλο   που   ελέγχει  τις  ιστοσελίδες   και  τις  “καρφώνει”    στα  αφεντικά  :

ΝΟΜΙΖΕΙΣ   ΟΤΙ  Η       ν e Α     e . Π Ο Χ .Η      ΕΣΕΝΑ   ( που γνωρίζεις  ΠΟΛΛΑ )  ΘΑ   ΣΕ  ΑΦΗΣΕΙ  ΝΑ  ΖΗΣΕΙΣ  ;

Αγαπητέ Πυθαγόρα δεν εχω τόσες επιστημονικές γνώσεις για να γνωρίζω τις διεργασίες που συντελούνται και από τι επηρεάζονται;

Από τότε που γεννήθηκα και άρχισα να καταλαβαίνω, ήμουν υπέρ των αδυνάτων, αργότερα έμαθα από ΕΝΣΤΙΚΤΟ και γονίδια  να αγαπώ τα πάντα. αρκεί να μην με ενοχλούσαν προκλητικά.

Άρχισα να αγαπώ την ζωή και των εαυτό μου νιώθοντας το ίδιο και για τους άλλους. Μου έγινε κανόνας όταν πέρασα από 40 κύματα την ζωή μου.

Είπα και λέω όταν δεν αγαπάς τον εαυτό σου δεν είσαι σε θέσει να αγαπάς κανέναν και τίποτα.

Δυστυχώς οι συνθήκες μεγαλώνοντας 4 παιδιά με δύσκολο οικονομικό μου αφαίρεσαν την όρεξη, τον χρόνο, και την υπομονή για να μάθω για τους γίγαντες φιλόσοφους προγόνους μου, εχω μια πίκρα για αυτό αλλά τα γονίδιά μου δεν με άφησαν να γίνω κομπλεξικός, δεν με άφησαν γενικά να εχω κουσούρι ψυχολογικό, γιατί κουσούρι εχω το κάπνισμα.

Θεωρώ ότι είναι θέμα γονιδίων εχω κατασταλάξει με αυτό αφού την αρρώστια μου σχεδόν την ξεχνάω από βδομάδα σε βδομάδα.

Δεν με φοβίζει ο θάνατος, με φοβίζει ότι τώρα που ωρίμασα και κλάδεψα όλα τα ώριμα ΤΣΑΜΠΙΑ και  μπορώ να ΦΤΙΑΞΩ κρασί,  δεν μπορώ να το ποιο. Αργά γνώρισα κατάλληλους φίλους με τις ίδιες ιδέες στα βασικά όπως λες,  ώστε να προσφέρω στην πατρίδα μου, αλλά και να βοηθήσω να αποκατασταθεί αυτή η γενοκτονία που έγινε από τους χριστιανούς κατά των ΕΛΛΗΝΩΝ. Είναι η μόνη πίκρα που εχω,  που μικραίνει ο χρόνος,  όχι ο δικός μου αλλά αυτόν που χρειάζεται η ΕΛΛΑΔΑ μας.

Το είναι μου, η εμπειρία μου, το ένστικτό μου, το γονίδιο μου, μου λένε τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία μετά από 2.000 χρόνια για την πατρίδα μου και δεν ξέρω ή δεν μπορώ να σκεφτώ τον τρόπο πως και με ποιους.