ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

ΟΙ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΤΩΝ (ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ) ΕΠΙΚΡΙΤΩΝ ΜΑΣ !!!!!

Εν είδει επιλόγου:

Ο βασιλιάς του Βελγίου Λεοπόλδος ΙΙ, διέπραξε ειδεχθή «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», με τους ακρωτηριασμούς, τα βασανιστήρια και την εξόντωση 10.000.000 ανθρώπων.

Στο Βέλγιο, μετά τον θάνατο του, τιμήθηκε με ανέγερση μεγάλου αριθμού ανδριάντων, σε πολλούς των οποίων αναπαριστάνεται έφιππος (λες και είχε πολεμήσει ποτέ), και δοξαστικών μνημείων.

Στην ιστορία της χώρας του καταγράφηκε σαν ο Βασιλιάς-Κατασκευαστής, (Koning-Bouwer ή le Roi-Bâtisseur), λόγω των πολλών επιβλητικών κτηρίων που ανήγειρε, (με το αίμα – στην κυριολεξία – των Αφρικάνων). Επισυνάπτω την «αψίδα του Θριάμβου» και το «Βασιλικό Μουσείο Κεντρ. Αφρικής – πρώην Μουσείο Αποικιών», στο οποίο φυσικά δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή, έστω και ανώδυνη, νύξη ότι κάποιοι άνθρωποι υπέφεραν εκεί κάτω στο Κογκό.

Κάποιες φορές, υπάρχουν Βέλγοι ακτιβιστές, που περιχύνουν με κόκκινη μπογιά τα αγάλματα, μη ανεχόμενοι τις τιμές σε έναν «χασάπη». (Οπως βλέπετε, σε ένα μνημείο αναγράφεται η φράση του Λεοπόλδου «Ανέλαβα το Εργο στο Κογκό, προς όφελος του Πολιτισμού και για το καλό του Βελγίου», φράση που προσβάλλει τη μνήμη των θυμάτων του και διασύρει τον Δυτικό Πολιτισμό….)

Σε μιά φωτό που επισυνάπτω, φαίνεται το μνημειακό σύμπλεγμα στην Οστάνδη (από το 1931) που δείχνει Κογκολέζους και Βέλγους να ευγνωμονούν τον Λεοπόλδο. Αν παρατηρήσετε αριστερά, το άγαλμα του Κογκολέζου έχει ακρωτηριασμένο χέρι. Το έκοψαν το 2005 κάποιοι ακτιβιστές. Το συμβούλιο της πόλης, προς τιμήν του, αποφάσισε να μην επισκευάσει το άγαλμα.

Το θέμα δεν είναι μόνο η συγκάλυψη του ματωμένου Αποικιοκρατικού παρελθόντος και η συκοφάντηση των πρώην σκλάβων τους που γίνεται λίγο-πολύ σε όλες τις «αμαρτωλές χώρες» της Δυτ. Ευρώπης, εκτός βέβαια από κάποιες τιμητικές εξαιρέσεις. Είναι ότι κατηγορούν εμάς ότι αποσιωπούμε την σφαγή και λεηλασία της Τριπολιτσάς το 21 (που στο κάτω-κάτω ήταν αναμενόμενο ξέσπασμα μίσους ραγιάδων μετά από αιώνες σκλαβιάς). Η ομάδα του ΣΚΑΪ (Βερέμης, Δήμου, και τα άλλα παιδιά) μας έχουν ζαλίσει με βαρύγδουπες νουθεσίες ότι είμαστε ανώριμος λαός που δεν αποκαλύπτουμε την αληθινή ιστορία μας και μας φέρνουν σαν παράδειγμα προς μίμησιν τους «ώριμους» Δυτικοευρωπαίους. Φυσικά, εμείς οι ανώριμοι ίσως αποσιωπούμε μελανές σελίδες που αποτελούν κάποιες σταγόνες πρέπει όμως να παραδειγματιστούμε από αυτούς που αποκρύπτουν ωκεανούς ειδεχθών εγκλημάτων επί αιώνες …..

Στην τελευταία περίοδο των μαύρων αιώνων της Αποικιοκρατίας (στην κλασική μορφή της), οι Αγγλοι στην Κένυα και οι Γάλλοι στην Αλγερία (1955-1960) έκαναν συστηματικά και σε τεράστια έκταση βασανιστήρια αδιανόητης φρίκης εναντίον των αγωνιζομένων για την ελευθερία τους. Χωρίς καμμία υπερβολή χειρότερα από αυτά της Γκεστάπο. Λοιπόν σε αμέτρητα άρθρα, δημοσιεύματα και βιβλία συνεχώς οι Δυτικοί, αυτοανακηρυγμένοι φύλακες των δυτικών αξιών (Παναγία βόηθα!), με αφ’υψηλού στυλάκι, καταγγέλουν την Ελλάδα και άλλες βαλκανικές χώρες για σκληρότητα ή για βαρβαρότητα, κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Τυπικό παράδειγμα το διάσημο βιβλίο «Τα Βαλκάνια» του Mark Mazower, που διαφημίστηκε πολύ και στη χώρα μας. Σ’αυτό, με υποτιμητικό (αλλά τάχα μου αντικειμενικό) ύφος, ο συγγραφέας, με βάση μαρτυρίες διαφόρων πρέσβεων των Μεγάλων Δυνάμεων, δήθεν εκπλήσσεται για τις αγριότητες που έγιναν στις διάφορες συρράξεις και εξεγέρσεις στην ευρύτερη περιοχή μας, τον 19ο και 20ο αιώνα. Υποκρίνεται πως δεν ξέρει ότι ακριβώς την εποχή εκείνη οι Δυτικοευρωπαίοι είχαν αρπάξει, υποδουλώσει, λεηλατήσει και διαπράξει απίστευτα σε έκταση και κτηνωδία εγκλήματα σε όλη την υφήλιο ….

Ενα μικρό δείγμα της επιβολής στερεοτύπων και χειραγώγησης των πολιτών…..

Hide message history

Ο βασιλιάς Λεοπόλδος ΙΙ του Βελγίου, το 1876, ίδρυσε την Association Internationale Africaine, μία ανθρωπιστική οργάνωση με υψηλά ιδανικά (σύμφωνα με το καταστατικό: να φέρει στην Αφρική τα ιδεώδη του Νόμου, Τάξης, Ανθρωπισμού και Προστασίας των ιθαγενών), εν τούτοις στις ιδιωτικές διαπραγματεύσεις του Λονδίνου το 1884 είπε «I do not want to risk…losing a fine chance to secure for ourselves a slice of this magnificent African cake» (magnifique gateau africain). Κατάφερε, από το 1885 ως το 1908, να του παραχωρηθεί σαν ατομική ιδιοκτησία του ιδίου, ολόκληρο το Κογκό.

Στο Κογκό, οι Βέλγοι χρησιμοποιούσαν τους ντόπιους για συλλογή ελεφαντοστού, αλλά κυρίως καουτσούκ, υπό άθλιες και εξοντωτικές συνθήκες, φυσικά χωρίς καμμία αμοιβή. Είχαν θέσει ψηλές ¨νόρμες¨ παραγωγής για τον κάθε σκλάβο, για κάθε ημέρα. Αν δεν τις πετύχαινε, η καθημερινή τιμωρία ήταν ο θάνατος. Μάλιστα, για οικονομία στις σφαίρες, τους έδεναν στη σειρά, ώστε με μία σφαίρα να σκοτώνουν 3-4 μαζί. (είπαμε … οι Ευρωπαίοι είναι παραγωγικοί και οργανωτικοί. Την πρακτική αυτή την εφάρμοζαν και οι χιτλερικοί, είχαν καλούς δασκάλους). Αλλη μορφή τιμωρίας ήταν ο ακρωτηριασμός – συνήθως χεριού. Και όταν δεν ήθελαν να χάσουν εργατικά χέρια, ακρωτηρίαζαν τα παιδιά των μαύρων. Αλλοτε έκοβαν τα γεννητικά όργανα …

Ο Λεοπόλδος χρησιμοποιούσε στρατό μισθοφόρων, την Force Publique, για τρομοκράτηση και εκτελέσεις, με λευκούς αξιωματικούς και μαύρους στρατιώτες από παιδωμάζωμα (γενίτσαρους) που είχαν αρπάξει από επιδρομές σε χωριά και τους ανέτρεφαν στις Ιεραποστολές.

Από μαρτυρία, νεαρού λευκού αξιωματικού της FP, για μιά επιδρομή τιμωρίας σε ένα χωριό που απλά διαμαρτυρήθηκε : «Ο επικεφαλής αξιωματικός διέταξε να κόψουμε τα κεφάλια όλων των ανδρών και τα γεννητικά όργανα και να τα καρφώσουμε σε πασσάλους και μετά να κρεμάσουμε όλες τις γυναίκες και τα παιδιά, πάνω σε σταυρούς» (Μην ξεχνάμε ότι ήταν Χριστιανοί ….)

Κατά συντηρητικές εκτιμήσεις, σε αυτά τα 23 χρόνια, δολοφόνησαν στο Κογκό περίπου 10.000.000 (δέκα εκατομμύρια) ανθρώπους (ή μάλλον υπανθρώπους κατά την αποικιοκρατική αντίληψη). Φυσικά, η νεοσύστατη τότε βιομηχανία ελαστικών, απέκτησε άφθονη και φτηνή πρώτη ύλη, έκανε σημαντικές τεχνικές βελτιώσεις και αμέτρητος πλούτος εισέρευσε στο Βέλγιο και τις άλλες «πολιτισμένες» χώρες. (Εμείς στα Βαλκάνια είμαστε απολίτιστοι και υπανάπτυκτοι, αλλά όχι νέγροι. Γι αυτό είχαμε την τύχη να είμαστε απλώς προτεκτοράτα… μέχρι σήμερα). Κατά πολλούς ιστορικούς, όπως ο Hochschild, αντίστοιχες πρακτικές ακολουθούσαν στις φυτείες και οι υπόλοιποι (Γερμανοί, Αγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλλοι, Ολλανδοί…)

Ισως τελικά είχε κάποιο δίκιο ο Γάλλος δικηγόρος στον ισχυρισμό του ότι δεν ήταν οι Ναζί οι χειρότεροι ….

Επειδή αυτά γινόντουσαν μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα, υπάρχουν φωτογραφικές μαρτυρίες :

Η ανείπωτη αυτή φρίκη έγινε γνωστή επειδή αποτυπώθηκε από τον φακό της Αλίκης Σέλλεϋ Χάρις, μιάς εκπληκτικής γυναίκας, από την Αγγλία. Νιόπαντρη με τον George Harris, όντες και οι δύο πιστοί χριστιανοί, εκπαιδεύτηκαν από την Ευαγγελική Εκκλησία σαν ιεραπόστολοι και έφυγαν για το Κονγκό, γεμάτοι ιδανικά, να προσφέρουν αυτά που μπορούσαν.

Οταν είδαν τις απίστευτες αγριότητες, η Αλίκη έγινε φωτογράφος και αποτύπωσε τις φρικτές μαρτυρίες και μαζί με τον άντρα της, αφιέρωσαν όλη την υπόλοιπη ζωή τους (παρότι η Αλίκη έγινε μητέρα 3 παιδιών) να γνωστοποιήσουν στην ευρωπαϊκή, και ιδίως στη βρεττανική Κοινή Γνώμη, τί πραγματικά συνέβαινε στην Αφρική. Ο σύζυγός της (ίσως από τους πρώτους ακτιβιστές με τη γνήσια έννοια του όρου), τύπωσε σχετικά βιβλία, έγραψε άρθρα, έκανε εκθέσεις και εκατοντάδες ομιλίες και παραστάσεις, αλλά λίγοι ενδιαφέρθηκαν. (Αλλωστε παρόμοια διέπρατταν και οι συμπατριώτες του, απλώς δεν υπήρχε φωτογράφος να τα καταγράψει. Ασε που ήταν ένας απλός χτίστης και όχι «έγκριτος» δημοσιογράφος). Από τις ΗΠΑ οι συγγραφείς Μαρκ Τουαίν και Κόναν Ντοϋλ ανταποκρίθηκαν με ζέση. Ενας Ιταλός αναρχικός προσπάθησε να σκοτώσει τον Λεοπόλδο, χωρίς επιτυχία.

Ο George Harris ήταν από τους πρώτους που πρότεινε πλήρη αυτοδιάθεση στις αποικίες, κάτι που ακουγότανε βλάσφημο από τους πολιτικούς και την «διανόηση» της εποχής.

Συνημμένες μερικές φωτογραφίες.

Η πρώτη φωτογραφία της Alice Harris, δείχνει έναν άνδρα, τον Nsala Wala με το χέρι και το πόδι της 5χρονης κόρης του, που τα κόψανε επειδή ο πατέρας της δεν μάζεψε αρκετή ποσότητα κόμι εκείνη την ημέρα. (Και η κόρη του και η γυναίκα του ακρωτηριάστηκαν και πέθαναν), Μάϊος 1904. Μία άλλη εικόνα δείχνει την χαρακτηριστική καρικατούρα του «Χασάπη του Κονγκό» Λεοπόλδου, που έγινε από Αγγλο σκιτσογράφο, όταν έμαθε από τον George Harris για τις φρικαλεότητες.

Για τις υπόλοιπες δεν χρειάζονται εξηγήσεις …

Για αύριο, επιτρέψτε μου έναν «Επίλογο».

Αγαπητή Μιμή,

Η κτηνωδία που αναφέρεται στον βίαιο διωγμό των κατοίκων του Ντιέγκο Γκαρσία από τον τόπο τους, είναι ένα ελάχιστο δείγμα του αποικιοκρατικού τρόπου δράσης, με την απολυτη αδιαφορία για τον άνθρωπο και την αξιοπρέπεια του.

Είναι καταχωνιασμένη, κατά μεγάλο μέρος, η ιστορία της αποικιοκρατίας από την εποχή των Ισπανών του 16ου αιώνα, οπότε εξόντωσαν σε μιά γενηά ολόκληρο τον ινδιάνικο πληθυσμό των νησιών της Καραϊβικής, μέχρι τους «δημοκράτες» Γάλλους ή Ολλανδούς του 20ου αιώνα που θέριζαν τους Αλγερινούς ή τους Ινδονήσιους και τους Πορτογάλλους που καμάρωναν φωτογραφιζόμενοι δίπλα σε πυραμίδες από κομμένα κεφάλια Αγκολέζων, μόλις πριν 40 χρόνια. Επί 5 αιώνες, ολόκληρος ο σημερινός τρίτος κόσμος υπέστη απερίγραπτες γενοκτονίες, βασανισμούς, σκλαβιά, ταπεινώσεις. (Εντάξει, τώρα η αποικιοκρατία συνεχίζεται με άλλες μορφές…)

Σαν ελάχιστο παράδειγμα της αποκιοκρατικής αντίληψης και πρακτικής, παραθέτω :

Ο Sir(!) Arthur Hardinge ξεκίνησε την σφαγή των Kikuyu στην Κένυα με την προτροπή “Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν υποταγή με σφαίρες – είναι το μόνο σχολείο …» και μετά χαράς την εκτέλεσε ο στρατηγός Richard Meinertzhagen «Ο μόνος τρόπος να βελτιώσεις τους Κενυάτες είναι να τους εξοντώσεις. Θα το έκανα με μεγάλη ευχαρίστηση, αλλά εξαρτιόμαστε από αυτούς για την παροχή τροφίμων».

(Γι’αυτούς τους μικρόνοες βάρβαρους ήταν αυτονόητο ότι είχαν δικαίωμα να κατακτούν όποια χώρα προλάβαιναν, να σκοτώνουν, να ληστεύουν, να υποδουλώνουν και να συκοφαντούν από πάνω … Α! μην ξεχάσω, είχαν και ιεραποστόλους να μεταφέρουν το μήνυμα της αγάπης και της θυσίας του Ιησού … ).

Ο Winston Churchill, που ήταν εκεί εξέφρασε μόνο επιφυλάξεις κατά πόσον είναι αναγκαίο, όπως και το να μη μαθευτεί. « Μοιάζει με σφαγείο …. Σίγουρα δεν είναι αναγκαίο να συνεχίσουμε να σκοτώνουμε αυτούς τους ανυπεράσπιστους ανθρώπους σε τέτοια μαζική κλίμακα». (The onslaught in Kenya led Churchill, in 1908, to express concern about how it would look if word got out: «It looks like a butchery . . . Surely it cannot be necessary to go on killing these defenceless people on such an enormous scale.»)

Αυτά (και χειρότερα) που έγιναν στην Κένυα, γινόντουσαν επί αιώνες στις αποικίες. Μην γελιόμαστε, τα υλικά και κοινωνικά αγαθά που υπάρχουν στις πλούσιες Δυτικές χώρες (βιοτικό επίπεδο, ελευθερίες, κράτος δικαίου κλπ.) είναι βουτηγμένα σε ποταμούς αιμάτων, ανείπωτο πόνο και απερίγραπτη φρίκη, γεγονότα που αποκρύπτονται ή υποβαθμίζονται από τις ηγεσίες.

Αναφέρω μιά προσπάθεια που έγινε πριν 30 χρόνια στη Γαλλία να αφυπνισθεί η κοινή γνώμη (ήταν ακόμη πρόσφατες οι θηριωδίες των Γάλλων στη Β. Αφρική). Το 1984 έγινε η δίκη του «χασάπη της Λυών» Κλάους Μπάρμπι (Klaus Barbie – the butcher of Lyon) ενός τυπικού μανιακού Ναζί εγκληματία, που είχε προσωπικά βασανίσει και σκοτώσει χιλιάδες Γάλλους, κυρίως Εβραίους, 1942-44. Είχε συλληφθεί στη Βολιβία.

Προς γενική κατάπληξη, την υπεράσπισή του ανέλαβε ο διάσημος στη Γαλλία ποινικολόγος Ζακ Βερζ (Jacques Verges) αριστερός και αντιναζιστής. Ο Βερζ, που ήταν βαθύς γνώστης της ιστορίας της αποικιοκρατικής Γαλλίας, ήθελε με τη δίκη αυτή να αναδείξει την αλήθεια ότι και τα εγκλήματα των Γάλλων ήταν εξίσου αποτρόπαια με αυτά των Γερμανών. Ο Βερζ ισχυρίστηκε ότι οι πράξεις του Μπάρμπι δεν ήταν χειρότερες από τις συνήθεις πράξεις όλων των αποικιοκρατών, σε όλον τον κόσμο, για αιώνες.

Αύριο, θα σας στείλω λίγα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την άποψη του Βερζ.

Αγαπητοί φίλοι,

Τώρα που μάθαμε για την ύπαρξη της αμερικάνικης στρατιωτικής βάσης στο νησί Diego Garcia του νησιωτικού συμπλέγματος Τσάγκος στο νότιο Ινδικό ωκεανό που συνδέεται με τη συνωμοσιολογική θεωρία της ρίψης του μαλαισιανού πολιτικού αεροσκάφους (καθόλου απίθανη αν δει κανείς με ποιον τρόπο αποκτήθηκαν αυτά τα νησιά από τους αμερικάνους).

Η σύμπραξη των καθόλα «άψογων» πολιτικά δυτικών κυβερνήσεων της Μ. Βρετανίας και της Αμερικής τις έκανε να συμπεριφερθούν τόσο δαιμονικά κτηνωδώς πάνω στον ντόπιο πληθυσμό. Και η συμπεριφορά αυτή συνεχίζεται.

Δείτε την αποκαλυπτική ταινία του John Pilger, Stealing a nation στο διαδίκτυο, και θα καταλάβετε. Τα παιγνίδια των ισχυρών.

https://www.youtube.com/watch?v=AEhVNzHI4rQ

 Dimitrios Adamopoulos makrinitsa@hotmail.com