ΑΡΧΑΙΑ ΙΘΩΜΗ

H Aμερική σύμφωνα πάντα με την επίσημη άποψη ανακαλύφθηκε το 1492 από τον Χριστόφορο Κολόμβο,φαίνεται όμως ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. 

Πολυετείς έρευνες και ανακάλυψη ευρημάτων από ερευνητές και επιστήμονες, δείχνουν ότι υπήρχε έντονη η παρουσία του Ελληνικού στοιχείου, καθώς και επηρεασμού της τέχνης των κατοίκων από την Ελληνική τεχνοτροπία. 

Το πλήθος Αρχαιολογικών και γλωσσολογικών ευρημάτων είχε σαν αποτέλεσμα την επίσημη αποστολή ομάδας από το Ε. Μ. Πολυτεχνείο Αθηνών στο Περού , προκειμένου να μελετήσουν την ομοιότητα των ευρημάτων με τα αντίστοιχα Ελληνικά. 

Οι περιοχές βρίθουν από Ελλάδα, και ευρήματα με κλασικά θέματα, όπως κεφάλια μέδουσας, οικοδομήματα με Μυκηναϊκή τεχνοτροπία, μαιάνδρους, τον Ηρακλή με ρόπαλο και λεοντή, ελληνικά αγγεία και αμφορείς που έχουν βρεθεί σε πολλά μέρη της Αμερικανικής ηπείρου και στο Περού.

Υπάρχουν και οι πόλεις Μόντε Αλμπάν και η Μίτλα με τις κιονοστοιχίες, που μας θυμίζουν την Τσίτσεν Ίτσα και εκείνες της Κνωσού και της Τίρυνθας. Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα γλωσσολογικά ευρήματα, καθώς πλήθος από τοπικές διάλεκτοι, έχουν σαν βάση την Ελληνική γλώσσα με πάρα πολλές Ελληνικές λέξεις! Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο στα νησιά Χαβάη ευρέθησαν 1108 Ελληνογενείς λέξεις!

 Palacio de las Grecas= Το παλάτι των Ελλήνων

 
Στην νοτιοανατολική Βενεζουέλα υπάρχει ένα από τα πιο αινιγματικά και εντυπωσιακά μνημεία της προϊστορικής Αμερικής: “την πέντρα πιντάδα ” (πέτρα με ζωγραφιές).Είναι ένα ογκώδες μνημείο μήκους 92 μέτρων, πλάτους 76 και μοιάζει σαν ένα τεράστιο αυγό.

Εκεί ανακαλύφθηκαν ντολμέν παρόμοια με εκείνα της Ευρώπης και της Αλγερίας, γραμμένα με Ελληνικά γράμματα”.Αυτά είναι ζωγραφισμένα πάντοτε σε προφίλ και είναι συχνά φτιαγμένα με μία ειδική μέθοδο, παρόμοια με εκείνη που χρησιμοποιούσαν στην αρχαία Ελλάδα την Τρίτη χιλιετία πΧ.

Επίσης υπάρχει μια νωπογραφία που παριστάνει έναν Ινδιάνο ευγενή από το Παλένκουε του Γιουκατάν στο Μεξικό και έχει εκπληκτική ομοιότητα με τον πρίγκιπα της Κνωσού της Κρήτης!

Εντυπωσιακή είναι και η ομοιότητα που έχει το πυθάρι που ανακαλύφθηκε στην περιοχή Μπίμινι των νήσων Μπαχάμες(Δεξιά), με το Κρητικό πυθάρι που εκτίθεται στο Μουσείο του Ηρακλείου(Αριστερά).

Το 1867 μια σειρά άρθρων σε περιοδικό της Αργεντινής παρουσιάζει ότι η γλώσσα Κέτσουα των Περουβιανών των Άνδεων έχει βάση τα αρχαία Ελληνικά!

Ένας ακόμη μεγάλος εξερευνητής ο Percy Harrison Fawcett ανακάλυψε τα απομεινάρια του πανάρχαιου ελληνικού πολιτισμού στη Νότια Αμερική και συγκεκριμένα στην Χιλή καθώς και ιθαγενείς οι οποίοι υποστήριζαν την ελληνική τους καταγωγή, απόγονοι των Σπαρτιατών και μιλούσαν μια πανάρχαια ελληνική διάλεκτο. 

Δυστυχώς ο Fawcett σε μια ερευνά του οδηγούμενος από τους ιθαγενείς στην πανάρχαια ελληνική πόλη Xavante εξαφανίστηκε για πάντα στη ζούγκλα. Την πόλη την οποία έψαχνε την ονόμαζε πόλη “Ζ”.

Δεξιά δαχτυλίδι Μινωική περιόδου – Αριστερά αποτύπωμα σε βράχο της Αριζόνας

ΟΙ ΑΡΑΟΥΚΑΝΟΙ ΤΗΣ ΧΙΛΗΣ

 
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Λόνκο Κιλαπάν, που είναι ο Επεουτούβε της φυλής (Επεοτύπης, Επεοταγός = επίσημος ιστορικός των Αραουκανών, αφηγητής των επών – έπεου) γύρω στο 600 με 800 πΧ ξεκίνησε μια αποστολή αποίκισης από την Ελλάδα, συγκεκριμένα από την Σπάρτη, και περνώντας από την Μικρά Ασία ακολούθησε τον παραδοσιακό δρόμο προς την Άπω Ανατολή, περνώντας βορειοανατολικά της Ινδίας και έφτασε στην περιοχή του Λάος.

Από εκεί κατέβηκαν προς την Χερσόνησο της Μαλαισίας – που στον χάρτη του Πτολεμαίου ονομάζεται απλώς Χερσόνησος – και από κει πέρασαν στον Ειρηνικό Ωκεανό, που οι Έλληνες ονόμαζαν απλώς Ωκεανό, ως τον κατ’ εξοχήν Ωκεανό της Γης.

Χρησιμοποιώντας ως γέφυρα τα νησιωτικά συμπλέγματα της Ινδονησίας, Μικρονησίας, Μελανησίας και Πολυνησίας, έφθασαν τελικά ως τα νησιά Γαλάπαγος (Galapagos, σύνθετη λέξη εκ των γάλα και πάγος, που θα πει λευκοί βράχοι) και από εκεί πέρασαν στη αμερικανική ΄Ήπειρο (Περού). Όλα τα παραπάνω νησιωτικά συμπλέγματα φέρουν σύνθετα ελληνικά ονόματα: “Ινδο-νησία”, “Μικρο-νησία”, “Μελα-νησία”, “Πολυ-νησία”…

Όλα έχουν ως δεύτερο συνθετικό την λέξη -νησία, δηλαδή, “σύνολο νησιών”, “νησιωτικό σύμπλεγμα”, ενώ το πρώτο συνθετικό είναι δηλωτικό κυρίας ιδιότητος των νήσων αυτών ή των κατοίκων τους. Τα ονόματα αυτά δεν τους τα έδωσαν οι δυτικοί θαλασσοπόροι αλλά τα είχαν από πριν.


Οι Σπαρτιάτες, αναζητώντας κατάλληλο μέρος για εγκατάσταση της νέας αποικίας, οδηγήθηκαν τελικά σε ανάλογο γεωγραφικό πλάτος με αυτό της Ελλάδος, μεταξύ του 36ου και 40ου παραλλήλου, νοτίως του Ισημερινού. Εκεί θεμελίωσαν την καινούργια πολιτεία – κράτος και έδωσαν στην περιοχή το όνομα Φυλή, από παραφθορά του οποίου προέκυψε η σημερινή ονομασία της χώρας Χιλή (Chile). 

Πράγματι, η ονομασία Φυλή υπήρχε ως τοπωνύμιο και στον ελλαδικό χώρο και είχε (εκτός της πρώτης σημασίας, από το ρήμα “φύω”) και μια δεύτερη σημασία αυτήν της φύλαξης, του φυλακίου (από το ρήμα “φυλάσσω”).

Ο αρχηγός στην Χιλή διατηρούσε, από παλιά το όνομα Άπο, αφού η εξουσία του προερχόταν ακριβώς από τον Απόλλωνα, αποκαλύπτει ο Λ. Κιλαπάν. Οι Αραουκάνοι, ως λακωνίζοντες, είχαν τη συνήθεια να συντέμνουν τα ονόματα• έτσι το Από-λλων γίνεται Άπο, το Προμηθεύς γίνεται Προμ, το Λυκούργος γίνεται Κούργο. κτλ. 

Μάλιστα το όνομα Άπο ταυτίστηκε ευρύτερα με την έννοια του “κύριος, αρχηγός, επικεφαλής” στην αραουκανική γλώσσα, πράγμα το οποίο συμφωνεί απόλυτα με την προσωνυμία “Αρχαγέτας ή Αρχηγέτης” που έφερε ο Θεός στις Ελληνικές αποικίες… 

Έξαλλου, ο Απόλλων εθεωρείτο κατ΄ εξοχήν ιδρυτής πόλεων και λέγεται ότι αυτός ήταν που θεμελίωσε και την πολιτεία τής Σπάρτης. Τα συνηθέστερα δε ονόματα των αποικιών ήταν επωνυμίες του θεού, όπως: Απολλωνία, Πυθόπολις, Φοίβη, Φοιβία… Στην αρχαιότητα αναφέρονται και είναι γνωστές τουλάχιστον είκοσι τέσσερις αποικίες με το όνομα Απολλωνία. 

Το αριθμητικό σύστημα των Αραουκανών είναι αντιγραφή – μεταφορά του δεκαδικού συστήματος των Ελλήνων, αν και δεν έχουν διατηρηθεί οι ονομασίες των αριθμών.

Σύμφωνα με τα όσα παραδόθηκαν στον Λόνκο Κιλαπάν από τον δάσκαλο και προκάτοχό του Επεουτουβε Κανίο, όταν οι Έλληνες άποικοι έφτασαν από την Δύση, βρέθηκαν μπροστά στο δίλημμα να προσπαθήσουν να διδάξουν την γλώσσα τους στους ιθαγενείς με τους οποίους ήρθαν σε επιμιξία ή να μάθουν οι ίδιοι την ομιλούμενη γλώσσα εκείνης της χώρας, την μάπου-ντούγκου (mapudugu), έκλιναν κυρίως προς την δεύτερη επιλογή, αλλά εφαρμόζοντας τους γραμματικούς κανόνες της δικής τους γλώσσας. 

Ταυτόχρονα δίδαξαν στους ντόπιους τις βασικές λέξεις της γλώσσας τους όπως Ζευς ή Ζαν (Ζεν), Γαία (Γούε) κτλ. Επίσης, πολλά τοπωνυμία που διατηρούνται ακόμη και σήμερα σε βουνά, ποταμιά, νησιά, χωριά και περιοχές της Χιλής, είναι ελληνικής προέλευσης, όπως Άνδεις (=αυτές που ευχαριστούν, που τέρπουν, από το ρήμα ανδάνω). Αιμόν (=αίμων, αιματώδης). Κορίκο (=Κώρυκος), Κίδο (=Κύδος), Ακουίλεο (= Αχιλλεύς) κ.α.

Η Αραουκανική Γλώσσα διαθέτει τόσο πλούσιο λεξιλόγιο που υπερβαίνει πολλές από τις λεγόμενες Σύγχρονες Γλώσσες. Βασιζόμενος σε μια αρχική εκτίμηση και τονίζοντας το γεγονός ότι η Αραουκανική δεν ήταν γραπτή γλώσσα ο Λόνκο Κιλαπάν βεβαιώνει ότι ένα 20% τουλάχιστον του λεξιλογίου που διατηρείται ακόμα και σήμερα εν χρήσει είναι ελληνικά.

Ορισμένες λέξεις διατηρούνται αυτούσιες και άλλες έχουν παραφθαρεί με την πάροδο τόσων χρόνων και πολλές ακολουθώντας τον γραμματικό κανόνα της συναίρεσης, ο οποίος υπάρχει και στις δύο γλώσσες έχουν συντμηθεί και δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμες.

Όταν αναφέρονται στη γη ως τόπο, χώμα, χρησιμοποιούν την λέξη μάπου (mapu), όταν όμως αναφέρονται στην Γη αυτή καθαυτή, ως γήινη σφαίρα, ως θηλυκή ζώσα οντότητα, χρησιμοποιούν λέξη Γούε (Gue) δηλαδή Γαία.

Τέλος ας δούμε ονόματα περιοχών και θεών που παραμένουν ακόμη και σήμερα Ελληνικά: Ντίον-Αν (Διόνυσος), Ηρακάν (Ηρακλής), Μελανονήσια(Μελανά Νησιά), Μικρονησία(Μικρά Νησιά), Πολυνησία(Πολλά νησιά) , Φιλλιπί-νες κ.λ.π. Στην Καραϊβική επίσης, υπάρχει νησί ‘Ανδρος και νησί Ρόδος και στην Χαβάι νησί Σάμος!

Πηγή :http://hellenicfalanx.blogspot.com/2011/05/blog-post_813.html
 http://diasporaellinismou.blogspot.com

………………………………………

Author: Ζησιοπουλος Νικολαος
Comment:
Ενδιαφερουσα και αμφιρροπη η αντιπαραθεση σας κυριοι αλλα εγω θα ηθελα να αναφερω κατι για το αρθρο.Το 2006 τον Νοεμβριο εκανα ενα ταξιδι 20 ημερων στο Περου με ενα φιλο καθηγητη ισπανικων. Μειναμε 10 μερες στην Λιμα, 5 μερες στο Κουσκο και 5 μερες καναμε πεζοπορεια (αφου κολλησαμε σε ενα γκρουπ διαφορων εθνικοτητων) απο το Κουσκο, απο μονοπατι μεσα απο τις ανδεις, μεχρι το Ματσου Πιτσου με 2 ξεναγους και μια ομαδα ιθαγενων Κετσουα οι οποιοι στηναν τις σκηνες μας για να κοιμηθουμε το βραδυ, μαγειρευαν και προσεχαν τους ‘τουριστες’ δλδ εμας, απο τον οποιο κινδυνο που υπαρχει στην αγρια φυση.Απλοι και καλοκαγαθοι ανθρωποι, φτωχοι και φιλοξενοι.
Δεν ξερω αν η γλωσσα των Κετσουα εχει ελληνικα στοιχεια. Δεν μπορεσα να εντοποισω κατι τετοιο γιατι δεν εχω τις γνωσεις. Αυτο που ειδα ομως και αισθανθηκα, ειναι η Ελλαδα, διαχυτη παντου σε εκεινα τα μερη. Τους αρεσει να παιζουν αυτοσχεδιους σκοπους με το τοπικο πνευστο οργανο της περιοχης. Αυτοι το λενε σαμπενια, εμεις το ξερουμε σαν συμπνοια ή αυλο του Πανα. Αποτελειται απο 5 κοματια καλαμιου δεμενα το ενα διπλα στο αλλο απο το πιο μεγαλο σε μηκος, 10 εκατοστα περιπου, κλιμακωτα μεχρι το πιο μικρο, 5 εκατοστα περιπου.
Μαιανδροι, σπειρες και πολλα αλλα αρχαιοελληνικα συμβολα βρισκονται παντου. Απο τα ρουχα τους και τα υφαντα τους, μεχρι τα σπιτια και τα ξυλογλυπτα επιπλα τους. Και αναφερομαι σε συγχρονες κατασκευες, οχι μονο αρχαια απομειναρια. Η παραδοσιακη φορεσια ενος λαικου Ινκα ηταν ενας κοντος χιτωνας μεχρι το γονατο διακοσμημενος με μαιανδρο και γεωμετρικα σχηματα, σανδαλια και κορδελα στο κεφαλι.
Στο Κουσκο και στο Ματσου Πιτσου, οι τοιχοδομες και οι κατασκευες θυμιζουν εντονα μυκηνες! Εχω δει τις Μυκηνες και τολμω να κανω την συγκριση. Μιλαμε για κυκλωπιες κατασκευες με πετρες τελεια αρμοσμενες μεταξυ τους που ζυγιζουν τονους η καθε μια. Οι ντοπιοι λενε πως οι παπουδες τους οι Ινκας, δεν φτιαξαν τιποτα απο ολα αυτα τα θαυμαστα οικοδομηματα εκει, παρα μονο τα βρηκαν απο καποιους παλαιοτερους, χωρις κανεις να ξερει να μας πει ποιους, αυτοι απλα τα συντηρησαν και τα χρησημοποιησαν ενω ειχαν ξεχασει σε καποιο βαθμο την αρχικη τους χρηση.
Οι νεοτερες κατασκευες, αυτες των Ινκα ξεχωριζουν γιατι δεν ειναι τοσο τελεια φτιαγμενες οπως οι αρχικες, αφου αυτοι δεν γνωριζαν ουτε τον τροχο, ουτε το σιδηρο. Χρησιμοποιουσαν εργαλεια απο οψειδιανο και ξυλο. Επισης λεγαν πως οι ευγενεις Ινκα στα παλια χρονια ηταν λευκοι και ειχαν μουσι. Εχω δει τις μουμιες των βασιλιαδων Ινκα στο Κουσκο και αυτο για το μουσι, ισχυει. Στο Κουσκο υπαρχει ο ναος των τριων κεραυνων. Εκει εδωσαν οι ιθαγενεις την τελευταια τους μαχη με τους Κονκισταδορες πριν αποσυρθουν στα βουνα των Ανδεων και το τελευταιο καταφυγιο, το Μτσου Πιτσου. Ο ναος αποτελειται απο τρια επιπεδα περιτειχισμενα με κυκλωπεια τειχη.
Στα τειχη επανω, ειναι σχηματισμενα με τους ογκολιθους που αποτελουν τα δομικα τους τμηματα διαφορες μορφες ζωων σαν παζλ. Ενα απο αυτα τα ζωα ειναι και ο πλατυποδας ο οποιος δεν υπαρχει στην περιοχη. Αυτα τα ζωα ζουνε στην ανατολικη Αυσταραλια. Μαλιστα στο σημειο αυτο, μαλωσα με ενα ξεναγο γιατι επεμενε πως η λεξη ‘πλατυπους’ ειναι αγγλικη και του εξηγουσα πως ειναι ελληνικη και πως υπαρχουν πολιτισμοι αρχαιοτεροι και μεγαλυτεροι απο τον δικο του των Ινκας, αλλα αυτος επεμενε στο ποιηματακι που ειχε μαθει να λεει σε ολους τους επισκεπτες τοσα χρονια. Ο μεγαλυτερος θεος που λατρευουν ειναι ο Ηλιος. Στα αστικα κεντρα ο πλυθισμος ειναι χριστιανικος καθολικος αλλα στα χωρια εκει απανω στα βουνα, τιμουν ακομα τους πατρωους τους θεους.
Στο ψηλοτερο σημειο του Ματσου Πιτσου υπαρχει ο ναος του Ηλιου. Κατα το θερινο ηλιοστασιο, η πρωτη ακτινα του ηλιου διερχεται απο το απεναντι υψωμα, την puerta del sol, την πυλη του ηλιου δηλαδη, και χτυπα πανω στο βωμο. Το ιδιο γινεται και κατα το χειμερινο ηλιοστασιο αλλα απο ενα αντιθετο υψωμα, το Γουανα Πιτσου με τις πρωτες ακτινες του ηλιου να βρισκουν τον βωμο στο κεντρο του. Επισης στο ναο του ηλιου υπαρχει ενα ηλιακο ρολοι και ενας τρισδιασταος χαρτης της περιοχης λαξευμενος στον βραχο. Ο Κετσουα ξεναγος μας, μας ειπε πως αυτα δεν ειναι εργα των Ινκας. Αυτα προυπηρχαν εκει απο καποιον παλαιοτερο πολιτισμο. Η χλωριδα, η θερμοκρασια και το κλιμα, τα χωματα, ολα μυριζουν Ελλαδα. Λογικο για καποιον υποτιθεμενο αποικο να βρει ενα μερος που να θυμιζει την πατριδα του.
http://www.greatlie.com/